İçinde sürekli umutla yaşamaktansa, onu karşına alıp konuşman daha iyi değil mi? İlişkiniz boyunca nelere kırıldığını, neden çekindiğini, onun davranışlarından dolayı neler düşündüğünü ve bu oluşumlar yüzünden neden davranışlarını engellediğini ona anlatmayı düşündün mü?

Belki onun da sana karşı anlatacak şeyleri vardır. Eğer konuşmazsak, karşımızdakinin bizim aklımızdan geçenleri bilmesi mümkün değil. İletişim kurmak ve anlamak gerekiyor. Onun da senden neler beklediğini ve hangi konuda hayal kırıklığı yaşadığını öğren. Şimdi bulunduğunuz noktaya sizi getiren sebepleri açık açık konuş. Eğer hala ikinizin de içinde bazı duygular varsa, bir daha denersiniz ve bu sefer belki daha güzel bir ilişki yakalarsınız.

Bu konuşmanın sonunda baktın ki, bu iş hiçbir şekilde yürümeyecek, sen de hayatına devam edersin. Aklında kalacağına konuş ve öyle ya da böyle bir sonuca bağla.

Sevgilerimle

Candan Ünal

Yüksek Topuklar Aşk & İlişkiler Editörü

candan.unal@yuksektopuklar.net


okur mektubu


Ben aslında anlatmaya nasıl başlamalıyım tam olarak bilemiyorum fakat sanırım yardıma ihtiyacım var ..

Ben 16 yaşındayım geçen sene birini seviyordum oda beni seviyordu bundan asla şüphem olmadı 2 kez teklif etti fakat bazı nedenlerden dolayı kabul edemedim.Ben kabul etmeyince vazgeçti yavaş yavaş soğudu benden haklıda belki fakat ben onu her zaman içimde büyüttüm korudum onun aşkını. Bu senenin başında bir kızla çıktığını duydum yıkılmıştım arık çok daha uzaktı sanki bana ama kızla çok çıkmadılar kız sevmediği için ayrıldı.Ayrıldıklarından 1 ay sonra falan benim onu hala sevdiğimi duymuş bir kez daha teklif etti bu sefer ona hayır diyecek kadar güçlü değildim ve kabul ettim 5 ay kadar çıktık çıkarken hem iyi hem kötü günlerimiz oldu ama daha çok kötü günler geçirdik ben ondan biraz çekindiğim için ona karşı soğuktum ama soğuk olmamın tek sebebi çekinmem değil sevdiğine tam olarak inanamamamdı çünkü biz çıkarken sadece 4 kez okul dışında buluştuk bendede çok suç var biliyorum fakat be  ni bazen laflarıyla o kadar çok incitti ki onun gözünde sanki sıradandım benim ona verdiğim kadar değer vermiyordu her ne kadar soğuk davransam da onu sevdiğimi her zaman hissettirdim fakat dayanamadı daha fazla doğum günümden bir gün önce ayrıldı ve ayrılırken de en ufak bir sevdiğini belli edecek bir şey söylemedi sanki üstünden yük kalkmış gibiydi çok güzel bir doğum günü hediyesi verdi bana  ona çok kırgındım kızgındım çok incinmiştim çıkarken de ayrılırken de. Ayrılırken sanki bizimle ilgili kurduğum tüm hayaller üzerime yıkılmıştı artık hayal bile kuramıyorum içinde onun ve benim olduğum neyse aslı yardıma ihtiyacım olan konu bu değil.

Benim kafam biraz karışık yani hala içimde bir umut var sanki hala beni çok seviyor özlüyor benim gibi oda içinde yaşatıyor hala diye onu tamamen unutup kendi hayatıma devam edemiyorum içimdeki bu umut artık o kadar çok acıtmaya başladı ki ama yinede vazgeçemiyorum işte belki pişman olmuştur diye onu unutmak istemiyorum sanırım fakat buda beni çok acıtıyor ona çok kırgınım pişman olsa bile kabul etmem diyorum yine üzer diyorum fakat yinede böyle acı çekmeye devam ediyorum onu okulda her gördüğümde içim acıyor o her güldüğünde kendi acizliğime acıyorum soğuyorum kendimden bazen kendimi suçluyorum biraz daha yakın olabilirdim diye fakat onunda bazen mutluluktan uçurup bazen de üzdüğünü hatırladıkça inciniyorum ama dedim ya hala içimde umut var belki çok ileride pişman olur ve döner ben onu unutmak istemiyorum fakat böylede canım çok acıyor acaba hala seviyor mudur oda beni içinde yaşıyor mudur onu böylece hi  ç bir şey bilmeden beklemeli miyim keşke aklını okuyabilseydim ne yapmalıyım yardım edin lütfen çok üzülüyorum artık kendime bir yol çizmeliyim onun olmadığı bir yol ama yapamıyorum yardım edin lütfen..