Ama önemli olan, bu meselenin bir başlık halinde konuşuluyor olması. Tam anlaşılmasa da, özünü ve kendini anlama konusunda, insanoğlunun attığı
Fiziksel özellikleri, yetenekleri oradan kurtulabilmesini sağlayabilirdi rahatlıkla, ama sıkışmasaydı… Sıkışıp kalıyor o daracık aralıkta… Yağmur, çamur, sıcak, soğuk… Mücadele
Yapılan uzun sohbetler ve paylaşılanlar… Ne kadar aynı, ne kadar tanıdık! Herkesin aklında beliren aynı soru: “Birbirinden hem uzak,
Çelişkiler içinde bir karmaşık ruh hali. Bedeni ruh haline eşlik ediyor… Kamburlaşıyor. Suratı asık. Asıldıkça asılıyor. Değil gülümsemek, nefes
Sabah telaşla uyanışlar, işe yetişmek için hızla evden çıkışlar… Yollarda arabalar… Arabalarda kendisi ile baş başa kalmış olduğu bu
Bir şeyler atıştırdı hızla… Sadece midesine bir şeyler gönderdi aslında. Tadını almadan… Çiğnemeden yutabilse yutacak. Boş midesini doldurunca, ruhundaki
“Bakış açısının ve nereden baktığının hayattaki en önemli şey olduğunu düşünürüm burada.” dedi adam gülümseyerek kadına. Adamın şehriydi burası.
Tam şu an, kocaman nefes alıp bu satırları yazmaya başlarken, elime bakıyorum. Bir hafta önce sıyrılan derimin yerini, kendini