Bu uzaklık, her şeyden önce güven sorununu doğurur. İnsanın içini kemiren bu durum, arkasından başka soruları da peşine takar getirir. Eğer ciddi bir ilişki içindeyseniz, senin de sorduğun gibi neden bu iş artık ailelere açıklanmadı? Seven insan, bu kadar uzun zamandır süren bir ilişki için harekete geçer ve evliliği hızlandırırdı. Ayrı şehirlerde olmak, çok seven çiftler için büyük bir hasretle yaşamak anlamına gelir ancak gördüğüm kadarıyla, erkek arkadaşın bu durumda değil. Önsezilerim bana, bu adamın senden hoşlandığını ancak ciddi bir ilişki gözüyle bakmadığını söylüyor. Uzakta olman da onun ekmeğine yağ sürüyor. Arada bir gelip, seninle zaman geçiriyor ve evine dönüyor. Orada ne yaşadığını bilemeyiz. Ancak dediğim gibi bunlar sadece benim önsezim!

 

Gelelim işin öteki boyutuna! Sevgili kardeşim, henüz evli değilsin, yetiştirmek zorunda olduğun bir çocuğun yok, bu derece büyük fedakarlıklar etmeyi gerektirecek ortada bir durum yokken, neden mutsuz olduğun bir ilişkiyi sürdürmek için bu derece inat ediyorsun? Senin şehrinde kimse yok mu? Elbette var! Ama takmışsın gözüne kara gözlükleri, başka bir şey görmüyorsun.

 

Bir ilişki, insanı mutlu etmek için yaşanır. İçinde sürekli huzursuzluk ve karmaşa olan bir birliktelik, geçici olarak iyi gidiyor gibi dursa da sonunda aslına dönecektir.

 

22 yaş, çok değerli ve hayatın önemli zaman aralıklarından birine denk gelir. Neden başını gömdüğün o kumdan çıkartıp, gerçekten hak ettiğin bir ilişkiye ve sevgiye yelken açmıyorsun? Bu kadar soru işareti taşıdığın bir ilişki, sana güven ve huzur verebilir mi? Ayrıca, bu genç yaşta bunca sıkıntıyla uğraşmak şart mıdır? Senin o güzel yüreğini hak eden başka insanlar var dışarıda, neden buraya saplanıp kaldın?

 

Ben sana, kendi içine derin ve sorgulayan bir yolculuk yapmanı öneriyorum. Lütfen bu ilişkiden ne beklediğini, sana kattığı artı ve eksileri iyi tahlil et. Bazen sevgi zannettiğimiz duyguların peşinde çok uzun zaman kaybederiz. Aradan yıllar geçer, dönüp bakınca pişman oluruz. Senin bunları yaşamanı istemiyorum. Eğer çok aşıksan, şunu düşün, şimdi dökeceğin gözyaşı, ileride elinde tutacağın yarım bir hayattan iyidir. Önünde güzel ve parlayan bir gelecek var. Her sabah uyanıp bu adamla yaşanacak sorunlarla bir ömrü harcamak istiyor musun gerçekten? Herkes kendi kaderini elinde tutar! Seçtiğin bu insanı kendine layık görüyorsan, başkasına laf düşmez ancak bu mektubu yazdığına göre, sen de doğruya yakın duruyorsun demektir. Lütfen kendinle dürüst ve içten bir konuşma yap. Ve şunu unutma, içimizdeki ses bizi doğruya götürür. Senin içinden gelen ses de, yanılmıyordur. O sese doğru git! Dilerim kendin için en iyi olan kararı verirsin.

 

Sevgilerimle

Candan Ünal

Yüksek Topuklar Aşk & İlişkiler Editörü

candan.unal@yuksektopuklar.net

 

Okur Mektubu;

 

Merhaba Candan Abla,

 

Benim bir buçuk yıllık bir ilişkim var. Bu yılı tamamlayana kadar baya bir zorluklardan geçtik oda bende ama özellikle ben diye düşünüyorum çünkü ben bu ilişki için çok çaba sarf ettim. Yeri geldi, hayatımda asla yapmadığım şeyi yaptım; gururumu ayakları önüne serdim. Güvenimi zedeledi, beni yerle bir etti. Yine bırakmadım, savaştım ama o hatalarını telafi etmek yerine, beni bir kaç kez bıraktı ve yine kendisi döndü. Bende bıraktığı acılarla tek başıma üstesinden gelmeye çalıştım bu süre boyunca. O çok hata yaptı, onun kadar olmasa da bende yaptım hatalar. En son barışmamızdan bu yana her şey iyi gibi, ben kendimi toparladım ve oda şimdi dikkat etmeye ve benim gibi mücadele etmeye çalışıyor bu ilişki için. Fakat benim içim rahat değil, nedenini bilmiyorum ama bir korku var içimde. Eski şeyleri tekrar yaşama korkusu, ona hala tam anlamıyla güvenemiyorum çünkü bir kere elimi bıraktı ya, aslında bir kaç kez bıraktı ve bunu tekrar yapabilir diye düşünüyorum. Aslında ikimizde zor zamanlar geçirdik ve öğrendik, tecrübe edindik. Ama kafamı belki de saçma olabilecek sorularla meşgul ediyorum. Mesela neden hala bir yüzük takmıyoruz kendi aramızda? Ya da ailesine benden hala neden söz etmedi? Neden benden tek resmimi bile istemedi şimdiye kadar?  Of! Çok soru var ama kurtulmak istiyorum tüm bunlardan, onunla sürekli görüşemiyoruz. Aynı ilde değiliz, nadiren yanıma gelebiliyor işinden dolayı. O geldiğinde çok mutlu olmam gerekiyor ama olamıyorum. Bir hüzün kaplıyor beni, düşüncelere dalıyorum yanında, oysa yine onu, bizi düşünüyorum. Ne yapmalıyım ya da bu nedir? Yardımcı olur musun Candan Abla? Mistik