Bunun için en güzel yol, doğal ve vahşi dünyayı gözlemek. Ancak Afrika’ya safari yapmaya gidemiyorsanız, evinize doğası vahşi bir şey alın. Kedi gibi…
Sevmez misiniz? Niye? Nankördür! Kime göre nankördür, hiçbir zaman anlayamadım. Köpek daha sadıktır değil mi? Sadık mı, itaatkar mıdır? Ya da bu özelliklere sahip olduğu için sevdiğimize göre biz bencil değil miyiz? İnsanoğlunun nankörlüğüne katlanan bizler, kediye neden bu kadar sevimsiz bakarız?
Ayrıca bugüne kadar hiç 20 yıllık dostuna kazık atan, insanlardan topladığı iyi niyetleri kötü yüreğinde sıkıştıran, para için adam vuran bir kediye rastlamadım. Neden kedi sevmezsin diye sorduğum onlarca kişi, öldüğünde sahibini yiyormuş gibi bir cevap veriyor. Köpek yemezmiş, seninle ölürmüş. Evet, ölür. Biz de insan egosunun en yüksek yerinden buna ödül veririz. Ben de köpekleri severim. İyi arkadaş olurlar. Hatta kırma bir köpeğim bile vardı. Kestane..
Ne zaman ki Milat hayatıma girdi, – ki kendisi bildiğiniz Türk sokak kedisi olur- o günden beri farklı bakıyorum ben de artık. Filozof gibi bir tavırları var. Çok insanda olmayan bir özelliğe sahipler. Karakter. Büyük ihtimalle yay burcu. Kedi deyip geçmeyin, ben ona K-9 eğitimi verdim. Pisi pisiyi falan anlamaz mesela. Gel, git, hayır, tamam gibi insani komutları bilir. Aslında her şeyi bilir, işine geleni anlar ve yapar. Bizim gibi. Ama beni en eğlendiren yanı, ne zaman camın önünden bir kuş geçse, her seferinde ilk defa görüyormuş gibi bakması. Gözlerinde bu ne yahu bakışı var. Tıpkı beylerin her gün gördükleri onlarca güzel bacak ya da popoya “off bu ne ya ” demesi gibi. Masadan sözüm ona kimseye göstermeden ekmek çalarken ki yüzü ise, kadınların beğendiği adamı tavladığı anda yüzünde oluşan ifade ile aynı. Oyun oynarken ise tıpkı bebek gibi. Fazla üstüne gitmemekte fayda var ama kızdırırsan, o an istemediği bir şey yaparsan; tırmalar. Kim olduğunuzun bir önemi yoktur. Onun sahip ya da sahip değil gibi bir bakışı yok. Aynı büyük zorluklarla yetiştirdiğiniz evlatlarınızın bir gün gelip size bağırdıkları gibi.
Sahibi ölünce aç kalan kedi, sahibini yemiş. Peh! Ne büyük olay. E toprak altında kurtlar, böcekler yiyecek. Hiç olmazsa kendi sevdiğin yesin ne var bunda? Ayrıca Allah kimseyi aç bırakmasın, uzun zaman önce duyduğum bir hikaye var. Sanırım filmi bile çekildi. Uçak bir dağın tepesine düşer. Herkes sağ kalır. Ve bir gün yiyecek stoğu biter, çünkü kar her yeri örtmüştür. Ve bir karar alıp kısa çubuğu çekeni yerler. Yanılmıyorsam böyle bir şeydi.
Vasiyetimdir. Eğer bir gün öldüğümde Milat beni yerse, ellemeyin yesin. Çünkü doğduğumdan beri sevdiğim herkes, ruhumu, yüreğimi, özlemlerimi, aşkımı, ömrümü yani neremi bulurlarsa oramı yediler. Oğlum yemiş çok mu?
Candan Ünal
Yüksek Topuklar Aşk Editörü
candan.unal@yuksektopuklar.net
