Tam 6 gün boyunca televizyonu açmadan, müzik dinlemeden, okuduğum kitapları anlamadan bir odanın içinde yaşadım. Arada bir buzdolabının kapağını açıp içinde ne varsa mideme indirdim. İlginç, ilk kez bu kadar çok yiyor ve kilo almıyordum.
Günler boyunca telefonumun çalmayacağını bilerek çalmasını bekledim. Mavinin gerçekten mavi olduğu dünyanın hayalini kurdum. Yüzümün güldüğünü fark ettiğimde aslında hayallerime bile inanmadığımı anladım.
Bir sabah uyandığımda ben durdukça zamanın durduğunu hissettim. Öylece bir koltuğun üzerinde oturuyordum ve zaman da bana eşlik ediyordu. Yalnız atladığım önemli bir nokta vardı ki hayatım akıp gidiyordu. Gözlerimi açtım, ev perişan haldeydi. Gözlerimin altı morarmıştı. Mutfak kirli fincanlarla doluydu. Adım atmaya yer yoktu.
Evin kapısını içeriden kilitledim. Bu duruma bir son vermeliydim. Banyoya girdim, sıcacık yıkandım. Saçlarım öyle kirlenmiş ki iki şampuanlamada bir köpürmemişti, kendimden utandım. Olsun dedim, arınıyorum ya önemli olan bu… Saçlarımı kuruladım, en yeni kıyafetlerimi giydim, en sevdiğim parfümümü sıktım, en sevdiğim rujumu sürdüm. Benim en sevdiklerimi…
Kolları sıvadım önce mutfaktan başladım. Özenerek bulaşıkları yıkadım, zemini sildim, mis gibi deterjan kokusunu içime çektim. Salona geçtim, tüm pencereleri açtım. Mis gibi temiz havayı evin içine çektim, göğsüme doldurdum. Antre, çalışma odası, yatak odası, banyo… Evin her yeri tertemiz oldu.
Tam dinlenmek için oturmuşken dilime bir şarkı takıldı: yolun başından! En başa döndüm. Yatak odasına girdim, dolabın kapağını açtım. Evinde gibi hissetmesi için aldığım pijamalarını katladım bir poşete koydum. Banyoya girdim, saçlarını yumuşacık yapan şampuanı da poşete ekledim. Sırasıyla her biri poşetteki yerini aldı. Diş fırçası, fincanı, şarkıları, kokusu… Bu kez, daha önce olduğu gibi poşeti bekletmedim. Çöp çıkarma saatini dikkate almadan, gün ışığında üzerinde çiçek desenleri; ömrümün büyük bölümünü parselleyen adama ait olan ne varsa içinde barındıran poşeti kapının önüne bıraktım.
Derin bir nefes aldım, hafifledim. Bir daha bu yola dönmemek üzere kendime söz verdim.
Yakında yeniden görüşeceğiz,
Feraye
