Ancak, senin dikkate alman gerektiğini düşündüğüm şey bu ilişki değil. Bütün bu hataları neden yaptığın? Şimdi, barıştığınızı farz edelim. Bir zaman sonra yine buna benzer davranışlar içine gireceksin. Belki ilk başta, onu kaybetmemek için kendini kontrol edeceksin ama için içini yiyecek. Bu ilişkin ya da daha sonra yaşayacakların tavırların yüzünden bozulacak. İlk önce yapman gereken sende oluşan bu davranış biçiminin nedenini bulmak. Bunun için yardım almanı öneriyorum. Mutlaka sebepleri vardır. Bilinçaltında oluşan ve keşfedemediğimiz detaylar tüm hayatımıza yön verebilir. Öncelikle kendinle yüzleşmen ve ilişkinin içinde yaptığın davranış bozukluklarının sebebini bularak, sorunu ortadan kaldırman gerektiğini düşünüyorum. Yaşın daha çok genç, bunu şimdi çözersen, ileride yaşaman muhtemel görünen çatışmaları önlemiş olursun. Lütfen, bir psikolog ile görüş ve davranışlarının temelinde neler yattığını öğren.

Erkek arkadaşına gelince, elbette adamın sabrını tüketmişsin. Söylediğin kadarıyla da düzgün birisiymiş. Şimdi, bu kadar karakterli ve düzgün biri, tüm sabrını sonuna kadar kullanarak ve bu ilişkiyi bitirmemek için elinden geleni yaparak dayanmış. Sen inatla, ben bu vazoyu kıracağım demişsin ve kırmışsın. Şimdi, diyorsun ki hadi bunu yapıştıralım. Biraz zor görünüyor.

Şöyle yapalım, sen ona güzel bir mektup yaz. Ona olan sevgini ve hatanı anladığını, bunu düzeltmek için yardım alacağını anlat. Bu süreçte yanında olmasına ihtiyacın olduğunu, birlikte üstesinden gelebileceğinizi söyle. Eğer hatalarını kabul ettiğini ve düzeltmek için de uğraştığını görürse, biraz daha olgunlaştığını düşünebilir. Sevgi çok dayanıklı bir duygu olmasına rağmen, nerden kırılacağı da belli olmaz. Bakalım, bu adım onun kafasındaki imajını değiştirecek mi?

Tekrar, üstüne basa basa söylüyorum. En önemlisi bu sorunu çözmek. Yoksa hayatın boyunca hep sorunlu ilişkiler yaşar ve üzülürsün. Senden güzel haberler bekliyorum….

Candan Ünal

Yüksek Topuklar Aşk ve İlişkiler Editörü

Candan.unal@yuksektopuklar.net

merhaba…Aslında konuya nerden baslasam nerden anlatsam bilemiyorum,ama bir yerden baslamalıyım…Tahmin edersiniz ki bir erkek arkadasım vardı ve gecen hafta ayrıldık..Kısa ve özet gecmek gerekirse hiç günümüzdeki hoppa erkeklere benzemiyordu,onlardan cok değişik bir yapısı vardı,beni sahiplenir korur,bir sevgili gibi değil de canıymış gibi severdi,kıskanırdı..Benim asi ve hırçın tavırlarım yüzünden yavas yavas sogumaya baslamıştı,ben sakin olup alttan alacağıma daha üstüne gittim ve biraz soguttum kendimden…En son kardesi gibi sevdigi ve kendinden 6 yas büyük bir kız arkadasından kıskanıp emirler verip,onu tehdit etmemden dolayı ayrıldık…Annem bile bir erkeğe öyle bağırılmaz diyordu…Aldatmayacağından emindim ve kendisine de sordum.cevapladı da…seni aldatmayı senden önce kendime yakıştıramam demişti..Onu sevse beni bırakır onunla olurdu dedi annem…ama yinede içimi kemiriyordu ne yapayım…En sonunda kavga ettik ve ayrıldık ilk defa kabul etti yine ben söylemiştim ayrılmayı cünkü,daha önceleri hep ikna ederdi beni,daha sonra özür dilemek için aradıgımda,olmaz dedi,artık kafasına koymuştu cünkü sıkılmıştı bu cocukluklarımdan..Baktı bırakmıyorum yalan söylemeye basladı…Çünkü önceden de onu bırakayım diye yalan söylemişti,anlamıştım ifadelerinden hiç yalan söyleyemez…neyse seni sevmiyorum artık dedi,inanmadım,o kızı seviyorum dedi,tekrar inanmadım…biliyorum bırakmam için yapıyor,ne kararlı oldugunu belli etmek için..cok caresizim ne arayabiliyorum ne sorabiliyorum…elim kolum baglı..biliyorum sucluyum ama telafi etmem için bana hiçbir fırsat vermiyor…evet yasım daha 19 ama karsıma bundan sonra biri cıksa da onda,bu sevgilimi arayacağımı adım gibi biliyorum o yüzden bana karsınıza yenileri cıkar demeyin..:(:( onun yası da 22ydi..yeteri kadar bilgi verdim sanırım..herşey güzel giderken bir anda bozuldu 1 gün içinde oldu hepsi,ilk defa onu bu kadar sert ve acımasız gördüm…